Ne pragun e Teubes.. le te kthehemi te penduar!

Sa shume qe gabojme

mekatet na kane mbuluar

e bindjen ndaj Krijuesit

e kemi harruar

Ne mekate rendim

duke mos menduar

se prindrit tane nga Xheneti

per nje mekat jane debuar

Shikimit te Allahut

ne nuk i shpetojme

si valle mundemi ne

t’i thyejme urdhrat e Zotit tone?

Ai eshte Mbikeqyresi

si valle nuk mendojme

si nuk turperohemi

prej mekateve te largohemi?

Ne Mbreterine e Tij

mekatojme pa menduar

ne ushqehemi nga rrizku i Tij

dhe vazhdojme duke gabuar

Kthimi yne eshte tek Ai

por ne kemi harruar

se Ai do na marre ne llogari

per cdo veper qe kemi vepruar

Ku eshte turpi yne

kur Allahu na vezhgon

ku eshte frika ndaj Tij

qe mekatet t’i ndalojme?

Si valle mundet buza

te qeshet pa u dridhur

si nuk pikojne lotet

kur urdhrin e Tij e kemi shkelur?

Ku eshte frika jone

ndaj Allahut te madheruar

ku eshte devotshmeria

qe jemi duke e pretenduar

Pse valle keto zemra

kaq shume jane forcuar

pse valle keto sy

nuk jane duke lotuar

me te vertete gjendja jone

eshte per t’u pikelluar

O rober te Allahut

ne shume kemi gabuar

por tani ka ardhur koha

per t’u kthyer e per t’u penduar

Le te kthehemi tek Allahu

dhe veten ta permiresojme

perpara se ndeshkimin e Tij

te ashper, te shijojme

Ne pragun e Teubes

le te kthehemi te penduar

te zbusim zemrat tona

qe kaq shume jane forcuar

Me ujin e pendeses

falje te kerkojme

se Ai eshte Er-Rahmani

qe shume meshiron!